Normaal gesproken volgen door de jaren heen generaties elkaar op in allerhande geledingen van onze maatschappij. Mensen gaan met pensioen en worden opgevolgd door mensen die in leeftijd en kunde voor de hand liggen. Aangezien dit doorgaans geleidelijk gebeurt is daar normaal gesproken niet één, twee, drie een patroon in te herkennen. Toch zijn die patronen er wel degelijk.
Bandbreedte
Heeft u nooit gezien dat ondernemers bijvoorbeeld heel vaak in lagen uit dezelfde generaties komen? Het zijn vaak de kinderen van ondernemers die ondernemer worden en daar zit vaak een tijdsverschil van een jaar of twintig tussen. Typisch genoeg wordt die ruimte daartussen vaak ingevuld door een generatie mensen die publiek hun rol vervullen, zoals openbare bestuurders en ambtenaren. Kinderen van deze groep volgen vaak het spoor van hun ouders, waardoor de generaties zich met een bandbreedte van circa 10 jaar, steeds keurig afwisselen.
Patroon
Wat nu een opvallend gevolg is van een economische crisis is dat met name een groot aantal ondernemers langer door is blijven werken dan dat eigenlijk de bedoeling was. Ze verstoren daarmee het patroon. Je ziet dan ook dat er ineens een opvallend verhoogde concentratie plaatsvindt van (leidinggevende of prominente) personen in de private èn publieke maatschappij die ‘plotseling’ het stokje overgeven aan hun opvolgers.
Babyboomers
Het frappante van juist deze tijd (2015) is dat we daar bovenop nu echt afscheid gaan nemen van de uitlopers van de ‘Babyboomers’ (mensen die tot ongeveer 1952/1953 zijn geboren). Een belangrijk kenmerk van veel van deze ‘babyboomers’ is dat ze een enorme lange staat van dienst hebben, die eigenlijk alleen maar een opwaartse ontwikkeling heeft gekend en vaak een zeer invloedrijke of machtige positie hebben bereikt. Deze groep bestaat voornamelijk uit publieke c.q. bestuurlijke functionarissen en gaat dus de komende twee jaar de actieve dienst verlaten!
Generatie-switch
De hierboven geschetste unieke samenloop van omstandigheden gaat er voor zorgen dat er de komende twee à drie jaar sprake zal zijn van een grootschalige ‘generatie-switch’. Voor het eerst sinds in ieder geval de Tweede Wereldoorlog, komen massaal veertigers en vijftigers aan het roer van bedrijven en publieke organisaties en mogen zij hun visie op het leven gaan vertalen in beleid. Deze mensen behoren allemaal tot de zogenaamde X-generatie en begrijpen elkaar uitstekend. Aangezien deze mensen de ouders zijn van de, nog veel verder geëvolueerde, Y-generatie is de eerste brug over de enorme generatiekloof tussen de huidige (oude) bestuurders en de jongste generatie ondernemers, gegarandeerd.
De generatie X is uitgerust met het belangrijke eigenschap: flexibiliteit. Ik hoop dan ook van harte dat mijn ‘generatie X’ op een verantwoorde manier de leiding zal nemen, maar zich zal blijven buigen naar de generaties na ons om te horen en zien in welke richting die zich onvermijdelijk zullen ontwikkelen en daar hun beleid op te richten.
A new world has begon!